Opvoedingsondersteuning zonder kinderen?

“Dus jij biedt opvoedingsondersteuning? En wat doe je dan eigenlijk?”
 
Dit is een vraag die ik regelmatig krijg en waar ik graag antwoord op geef. Ik vind het leuk om te vertellen wat ik nu eigenlijk doe en waarom ik dit doe.

Onze huidige maatschappij is erop gericht dat we moeten presteren. Wanneer wij het druk hebben gaat het goed, we posten regelmatig mooie foto’s van leuke uitjes op ons Social Media-account. Hoe het thuis echt gaat, dat vertellen wij liever niet. Waar kinderen 40 jaar geleden mede werden opgevoed door de buurvrouwen, de ooms en tantes en gemeenteleden van de kerk. Tegenwoordig zijn we veel individualistischer en geven we minder snel toe dat we het soms even niet redden met de opvoeding. 
En dat is een van de redenen waarom ik opvoedingsondersteuning bied. Ik wil jou leren dat het geen schande is wannneer het even lastig is. Ik geef jou een paar tips en wat stof tot nadenken. Hierdoor krijg jij weer een andere kijk op jouw kind en zal jouw aanpak veranderen.

Dit is dus de reden waarom ik het kind niet noodzakelijkerwijs hoef te zien. Door de gesprekken die ik met jou als ouder heb zal jouw kijk op jezelf en op jouw kind veranderen, vervolgens verandert jouw aanpak en daardoor zal het gedrag van jouw temperamentje veranderen.

Hoe fijn is het dat jij hard aan de slag gaat en daardoor jouw kind beter in zijn vel komt te zitten?