Respect!

Wat is het lastig wanneer jouw kind alleen thuis zijn temperamentvolle gedrag laat zien. Buiten de muren van jouw huis gedraagt het zich keurig.


Op visite gaan gaat vaak vooraf al gepaard met een hoop drama: wie komen er nog meer? Hoe lang blijven we? Wat moet ik doen als ik iets niet lust? Hebben ze daar een wc? En als ik geen antwoord wil geven, wat dan? Of als ik t antwoord niet weet? Of het verkeerde antwoord geef? Ik wil ook niet dat iedereen naar mij kijkt... Allemaal gedachtenspinsels die jouw kind heeft en uit door dwars te gaan doen. Tijdens de visite gaat het prima, zolang jullie lijntje er maar is en jouw kind zich gezien voelt door jou. Maar eenmaal thuis is er sprake van overprikkeling geweest en dat alles moet eruit! Dwars, schreeuwen, brutaal, jouw engeltje is weer thuis. 


Het opstarten van de dag vraagt veel van jouw energie, de kleren die jullie samen uitgezocht hebben, blijken toch niet goed te zijn. Het brood wordt niet op de juiste manier gesmeerd en de thee heeft het verkeerde smaakje. Onderweg naar school ziet jouw kind zoveel dat je al drie keer een hartverzakking hebt gehad in 10 minuten. 


Wanneer hij ‘s middags weer thuis komt begint het weer van voren af aan. Op school heeft iemand iets verkeerds gezegd en was de rekenles te moeilijk, andere kinderen hebben hem buitengesloten en NEE hij wil er niet over praten. Maar o wee als jij net dat verkeerde zegt. Dan gaat hij stampvoetend naar boven en wordt jij uitgemaakt voor de meest verschrikkelijke moeder van deze aardbol. 


Buitenstaanders hebben geen idee hoe het leven met een temperamentje in huis is. Geen idee welke angsten en boze buien jouw kind heeft. 


Als iemand jouw vraagt hoe het met je gaat, zeg je vaak dat het goed gaat. Tja, die ochtend was er iets minder ruzie. Je wilt niet alsmaar uitleggen hoe pittig het is, ieder huisje heeft zijn kruisje. We bekijken het van de positieve kant. Gelukkig gedraagt jouw kind zich bij anderen keurig, dus hij weet hoe t werkt.


We kunnen het allemaal goed praten, maar ik weet hoe jij je voelt. Je houd van je kind, jij wilt je kind niet afvallen. Ik ken je twijfels, je verdriet, je wanhoop en je angst. Deel je zorgen met degene die je liefhebt, die je vertrouwt en die jou begrijpen.


Jij bent een geweldige ouder! Diep respect voor de manier waarop jij iedere dag weer doorkomt. Respect voor de keuzes die jij maakt voor jezelf en voor jouw kind. 

GA ZO DOOR! Je staat niet alleen! Ik begrijp je. 


Liefs Minke ♥️

Reactie schrijven

Commentaren: 1
  • #1

    Natalie (vrijdag, 21 juni 2019 12:24)

    Zó herkenbaar.... een (B)engeltje is onze zoon ;-) Het is idd zwaar en pittig. Soms een goede dag maar merendeel valt het opvoeden erg zwaar. Gelukkig ook veel bijzondere momenten die gekoesterd worden...bijv: zomaar een kus krijgen( terwijl hij anders nooit wil/ kan knuffelen) of als hij toch iets over zijn gevoelens verteld en ik een kijkje mag nemen in zijn hoofd. Daar genieten we dubbel van